زیكره‌كانی به‌یانیان و ئێواران له‌ فه‌رمووده‌(صه‌حیح)ه‌كانی پێغه‌مبه‌ری خوادا (صلی الله علیه وسلم)

پێغه‌مبه‌ر(صلی الله علیه وسلم) ده‌فه‌رموێت: : [ألا اُنَبِئًكم بِخَيرِ أَعمالِكَم . وَأَزكاها عِندَ مَليكِكم . وَأَرفَعَها في دَرَجاتِكم. وَ خَيرِ لَكم مِن إِنفاقِ اَلذّهَب وَاَلوَرِق .وَخَيرِ لَكم مِن أَن تلقُوا عَدَوّكم فَتَضرِبوا أَعناقهم وَ يَضرِبوا أَعناقَكُم ؟ قالوا: بَلى. قال : ذِكرُ اللهِ ].  صَحيح اِبن ماجه/ 2 / 316  و  صَحيح الترمذي/ 3 /  139.

واته‌: ئایا هه‌واڵتان بده‌مێ به‌چاكترینی كرده‌وه‌كانتان و پاكترینیان له‌لای په‌روه‌ردگارتان و به‌ڕێزترینیان له‌پله‌تاندا. وه‌چاكتر له‌ به‌خشینی ئاڵتون وزیو. وه‌چاكتر بۆ ئێوه‌ له‌وه‌ی بگه‌ن به‌ دوژمنتان و بده‌ن له‌ گه‌ردنیان و بده‌ن له‌ گه‌ردنتان؟ ووتیان: به‌ڵێ.فه‌رمووی: یادی خوای گه‌وره‌ .

 كلیك لە وێنەكە بدە بۆخوێندنەوە